Je kunt zo al zien dat het niet deugt

Zodra mensen horen dat wij een forensische locatie zijn, krijgen we vaak deze uitspraken te horen.
Ik weet persoonlijk niet waaraan je zou kunnen zien of iemand “niet deugt”. Wel weet ik hoe je kunt zien dat iemand de weg kwijt is, niet weet hoe hij iets zelf moet aanpakken of bang is om iets alleen te doen. Als dat de definitie is van “niet deugen,” dan klopt de uitspraak misschien: onze locatie zit inderdaad vol met mensen die hiermee worstelen.

Als je op een forensische locatie woont, heb je ooit een strafbaar feit begaan. De rechter heeft je daarvoor gestraft, maar ook ingezien dat je met alleen straf niet geholpen zou zijn. Daarom kreeg je ook hulp, ondersteuning, begeleiding en zorg na je detentie. Dit om je de beste kans te geven om goed terug te keren in de maatschappij en te voorkomen dat je opnieuw een delict pleegt. Gelukkig zag die rechter dat jij wel deugt.

Neem hem bijvoorbeeld: hij die een politieagent beet toen hij werd aangehouden voor een fietsendiefstal. Hij deed dat uit angst en omdat hij niet begreep wat er gebeurde. Dat kwam deels door een taalbarrière, deels door zijn autisme, en deels doordat hij na jarenlang mishandeld en seksueel misbruikt te zijn bang is als mensen hem aanraken.
De fiets stal hij om door te verkopen, want hij had honger. Zonder woonplaats, zonder ID, zonder vertrouwen in mensen, en zonder te weten welke vragen hij moest stellen, had hij geen inkomen. En ja, je kunt natuurlijk aan hem zien dat hij “niet deugt.”

Hij die binnen onze locatie het afgelopen halfjaar keihard heeft gewerkt om te leren niet meer bang te zijn. Om te leren hoe hij zich verstaanbaar kan maken, een gezond dag- en nachtritme aan te brengen, en om therapie te volgen. Over hem zeggen mensen dus nog steeds dat je kunt zien dat hij niet deugt.

Wordt vervolgd, want ik ken nog meer van die mensen waaraan je zogenaamd “kunt zien dat ze niet deugen.”